Welkom op mijn blog
Wellicht heb je over mijn boek Liefdeloos gehoord of gelezen en ben je nieuwsgierig geworden.
In dit eerste blog zal ik uitleggen hoe mijn boek tot stand is gekomen. Het is uiteindelijk een heel project geworden waarop ik ontzettend trots ben. Een compleet boek, een website, sociale media… Dat had ik tien jaar geleden niet durven dromen. In het voorjaar van 2020 kwam alles in een stroomversnelling toen ik het schrijven weer oppakte en de geschreven teksten ging herlezen en herschrijven – lees: schrappen! 🙂
Het boek was nog niet af, ik was geëindigd bij hoofdstuk 15. Pas begin dit jaar, 2021, was ik zover dat ik de eerste 15 hoofdstukken goed genoeg vond en kon ik verder met het vervolg.
Ik dacht dat het moeilijk zou zijn, ik had immers tien jaar niet meer geschreven en ik was bang dat mijn schrijfstijl veranderd zou zijn, maar dat bleek mee te vallen. Doordat ik de eerste hoofdstukken intensief had bewerkt, schreef ik bijna vanzelf verder.
Hoofdstuk 18, waarin ik te maken had met een burn-out was het meest heftige hoofdstuk om te schrijven. Ik had dagboekfragmenten, ook de ‘afscheidsbrief’ aan mijn moeder had ik bewaard.
Dat maakte het gemakkelijker, maar toch kwamen er veel emoties los tijdens het schrijven.
De dagboekfragmenten zijn hier en daar aangepast, maar zijn in essentie nog wel hetzelfde.
Uiteindelijk had de therapeut gelijk: schrijven werkt therapeutisch!
Tijdens het schrijven kreeg ik geregeld nieuwe inzichten, ik las meer en meer over narcisme en begreep daardoor steeds beter hoe een narcist handelt.
Toen ik na de geboorte van mijn zoon begon met het opschrijven van mijn jeugdervaringen, had ik nog geen enkel idee aan welke persoonlijkheidsstoornis mijn moeder leed.
Ik voelde veel boosheid jegens haar en ik begreep niet waarom ze bepaalde dingen had gedaan of waarom ze was zoals ze is.
Nu begrijp ik dat tien jaar geleden nog niet de tijd rijp was om het boek uit te brengen, ik was er zelf nog niet klaar voor. Die tien jaar pauze zijn goed geweest, ik kwam er toevallig achter dat mijn moeder waarschijnlijk een narcistische persoonlijkheid heeft.
Veel puzzelstukjes vielen op z’n plek, het was fijn dat ik het een naam kon geven en het maakte dat ik mijn moeder beter begreep.
Niet dat ik haar kon vergeven, of dat ik kon vergeten wat ze had gedaan.
Wil je reageren of je eigen ervaringen delen met mij, vul dan het contactformulier in of stuur een mail naar: info@liefdeloos.com.